Teatrzyk Pinokio - Witamy w portalu Stowarzyszenia Wspierania Niesłyszących - SWN

Stowarzyszenie
Wspierania
Niesłyszących
Przejdź do treści
Działalność Stowarzyszenia






WOJEWÓDZKI PROGRAM NA RZECZ WYRÓWNYWANIA SZANS OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH I PRZECIWDZIAŁANIA ICH WYKLUCZENIU SPOŁECZNEMU NA ROK 2007

Teatrzyk – PINOKIO

Projekt współfinansowany ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego, PFRON

Zajęcia w ramach realizacji programu mają na celu wytworzenie poczucia bezpieczeństwa w grupie, podniesienie samooceny uczestników oraz wiary we własne możliwości i zdolności. Spotkania teatralne kształtują atmosferę sprzyjającą przełamywaniu barier emocjonalnych, które mogły hamować swobodną ekspresję, wyobraźnię, fantazję i pomysłowość. Miały także „uwrażliwić dzieci na siebie”, pozwolić na nawiązanie więzi koleżeńskich oraz ustalenie reguł współżycia w grupie.
Za pomocą zajęć teatralnych można realizować pewne istotne zadania programowe, takie jak:
  • rozwijanie osobowości,
  • rozwijanie umiejętności uzewnętrzniania swoich przeżyć i potrzeb poprzez środki wyrazu (język, gest, mimika),
  • umuzykalnienie,
  • kształcenie elementarnej wyobraźni,
  • kształtowanie wrażliwości estetycznej,
  • rozwijanie prawidłowych postaw społecznych,
  • rozwijanie pamięci słownej, muzycznej, ruchowej, słuchowej.
W zależności od wypływających z różnic wiekowych zainteresowań i możliwości psychofizycznych uczniów, w poszczególnych grupach ćwiczeniowych powinny być stosowane w odpowiednim zakresie różnorodne formy wychowania muzyczno-ruchowego, m.in. zabawy, marsze, tańce regionalne, narodowe, towarzyskie oraz ćwiczenia rytmiczne i taneczne.
Teatr łączy ze sobą różne formy zajęć: ruchowe, muzyczne, rytmiczne, plastyczne, praktyczno-techniczne, logopedyczne – przez co bardzo wszechstronnie aktywizuje dziecko. Edukacja teatralna ma przygotować dziecko do odbioru sztuki przez rozwijanie wrażliwości, ukazywanie pozawerbalnych środków ekspresji, przeżywanie razem z bohaterami ich przygód. Należy przy tym dodać, że rola szkoły w rozbudzaniu potrzeb kulturalnych i zainteresowań artystycznych uczniów jest ogromna, nie zastąpi jej ani dom rodzinny, ani rówieśnicy. W szkolnym teatrze każde dziecko znajduje miejsce w nowych sytuacjach, potrafi utożsamić się z postacią którą gra, co pomaga rozwijać wyobraźnię niesłyszącego dziecka i jego fantazję, a także kształci krytycyzm i uczy dokonywać prawidłowych ocen.
Wróć do spisu treści